Parkinson hastalığı, 1817 yılında titrek felç olarak literatüre geçen dopamin seviyelerinin düşmesine neden olan beyin sinir hücre hasarının yol açtığı, elde titreme ile başlayan, kas sertliğinin yanı sıra denge kaybı gibi kontrolün bulunmadığı, en sık görülen nörodejeneratif hastalıklardan birisidir.
Vücutta hareketin kontrolünde önemli bir rolü olan dopamin isimli kimyasal maddenin azalması durumunda ortaya çıkar. Bu madde bir nörotransmitter maddedir.
(Nörotransmitter: sinir uyarısını bir sinaps boyunca bir nörondan diğerine taşıyan kimyasal madde.)
Bu maddenin -dopamin- üretildiği yerde ( “substansiya nigra”) üreten hücrelerde etkilenmeler ve kayıplar ortaya çıkar. Bunun sonucunda belli oranda hücre kayıpları yaşanır ve hastalığın belirtileri ortaya çıkmaya başlar. Hastalığın görülme olasılığı genellikle ileri yaşlarda fazladır.
Hastalığın tanısı, nörolojik muayene ile konmaktadır.
Hastalıktaki Risk Faktörleri Başlıca Şunlardır:
1) İleri yaş
2)Ailede Parkinson hastalığı öyküsü bulunması
3) Tarım ilaçları
4)Kafa travması
5) Besinlerle alınan hayvansal yağlar
6) Obezite
7) Fiziksel ve duygusal stres
Kaynakça:
https://www.memorial.com.tr
https://anadolusaglik.com.tr
https://medicalpark.com.tr.
